دکتر حسين تامینی نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی طی نامه ای به استاندار گیلان، از همه مدیران و مسئولین استان خواست تا با حفظ وحدت و همدلی برای حل مشکلات استان بکوشند و زمان را با دامن زدن به اختلافات هدر ندهند. مشروح اين نامه كه نسخه اي ازآن به پايگاه خبري شمال نيوز ارسال شد ،به شرح زیر می باشد:

الحمد لله الذی لهذی هدینا
برادر عزیز؛جناب آقای مهندس قهرمانی چابک
استاندار محترم استان گیلان
با سلام. آرزوی توفیقات الهی برای شما و همکارانتان
چند وقتی است که اختلافات استانی مشام همه را آزرده کرده و دلسوزان گیلانی از ادامه ی این روند نگران اند. در نشست خبری که با گیلانیان مقیم تهران هم داشتیم، از اینجانب خواستند تا در جهت رفع این اختلافات کاری بکنیم؛ چون این عزیزان طرح و انتشار این اختلافها را –که در سایتها و جراید و روزنامه ها انعکاس پیدا می کند- دور از شأن گیلانی و گیلان ارزیابی می کنند.
برادر ارجمند! وقتی اینجانب وارد عرصه ی انتخابات مجلس شورای اسلامی شدم، خواسته ی عمده ی مردم حوزه ی انتخابیه ام ((حفظ وحدت و همدلی نمایندگان و مسئولین گیلانی)) بود که خواسته ی درستی هم بود؛ زیرا مردم به این تشخیص رسیده بودند که گیلان بیشترین آسیب را از تفرق خورده است. همین هفته ی پیش –قبل از اینکه به محضر مبارک مقام عظمای ولایت شرف یاب شویم- خدمت حضرت آیت الله قربانی، نماینده ی محترم ولی فقیه در استان گیلان، رسیدیم و خواستیم تا چاره ای در این باره اندیشیده شود. فرمایشات آیت الله قربانی در نشست مجمع نمایندگان استان گیلان هم تماماً تأکید بر ضرورت حفظ وحدت بود. شور و شوق مردم در دیدار با مقام معظم رهبری و فرمایشات معظم له نیز اوصاف کم نظیری در خصوص گیلان و گیلانی بود که انشاا.. در حفظ آن، با هم بیش از پیش کوشا باشیم.
برادرم! من در اولین نطق خود در صحن علنی مجلس، از گیلان بسیار بد گفتم و مشکلات گیلان –خصوصاً شهرستان رشت- را برشمردم. مشخصاً این نکته که : همه ی شهرهای بزرگ دنیا افتخارشان به رودخانه های داخل شهر است، ولی ما دو رودخانه در شهر رشت داریم که یکی مقام اول آلوده ترین و دیگری مقام دوم آلوده ترین رودخانه ی جهان را دارند! مشکلات آب و برق و گاز و ... را هم طرح کردم و بسیار گفتم. اما یکی از دوستانم که خارج کشورند، برای من پیغام(ایمیل) فرستاد که فلانی! چقدر زیبا چهره ی استان گیلان را خراب کردی! از من انتقاد کرد که: مردم به شما رأی دادند تا چهره ی زیبایی از گیلان بسازی، ولی شما با این گفته های خود در دنیا به گیلان آسیب رساندی. البته من این پیغام را گرفتم و سعی کردم با تلاش های شبانه روزی، هرجا نیاز به ساختن و آبادانی گیلان بود کوشا باشم و ادبیات گفتاری من هم نسبت به گیلان عوض شد. برادر عزیز! این پیغام برای همه ی ماست و مردم شریف گیلان هم خوب می دانند که اختلاف به سود گیلان و گیلانی نیست.
اینجانب در مصاحبه های خودم از شما به عنوان یک استاندار ((بومی و متخصص و با تجربه)) یاد کرده ام که همه از سر صداقت بوده و هرچند زعم عده ای خوش نیامد، ولی عده هم از من تشکر داشتند. اما به نظر من له وعلیه گفتن ها قطعاً از سر خیرخواهی است، که باید قدردان آن باشیم.
برادرم!این پست و مقام ها اگر ماندنی بود به من و شما نمی رسید؛ بنابراین، از فرصت هایی که به ما داده شده باید بهره ی بهینه بگیریم و قدردان باشیم؛ زیرا همه چیز مثل برق و باد می گذرد. مثل همین نمایندگی ما که حدود 3 سال رفت و باید منتظر قضاوت مردم بنشینیم که به فرموده ی امام راحل(ره): ((مردم بهترین قضاوت کننده درباره ی عملکرد شما هستند.))
شنیده بودم وقتی که برای استانداری انتخاب شده بودید فرموده اید: ((من آمده ام تا جانم را برای گیلان فدا کنم.)) حال در این زمان، که عده ای به اختلاف دامن می زنند، باز هم گفته اید: ((ما وقت برای پرداختن به اختلافات نداریم)) واقعاً همینطور است؛ ما این همه مشکلات در گیلان داریم: بیکاری آشکار و پنهان، مشکلات کارخانه های: فرش گیلان – فومنات – پوشش – پتروشیمی – فولاد – خاور – نخ پنگوئن – پارس کادوس – کنف کار – پارس دارو – ایران برک – پیشروناب – ایران پوپلین و ... بسیار دیگر کارخانه هایی که در حال ورشکستگی هستند و پارسال فقط 156 واحد صنعتی در گیلان از بانک ها استمهال گرفتند. بماند کارخانه های برنج کوبی که صاحبان آبرومند روستایی آن ها درگیر بانک کشاورزی اند؛ تقریباً بیشترین آمار بیکاری را داریم و بسیار جوانانی که اجباراً بیمه ی بیکاری را می گیرند.
مشکلات سدهای نیمه کاره ی شهر بیجار – شفارود – پل رود و سدهای لاستیکی را هم به این چالش-های نگران کننده بیفزایید. ما بیش از 40 رودخانه ی پر آب در گیلان داریم که همه بلا استفاده به دریا می ریزند و امسال هم در بخش کشاورزی با کم آبی مواجه هستیم و هم گریه ی کشاورز، که برای زمین زراعی آب ندارد. این در حالی است که ما بیشترین بارندگی را در گیلان داریم.
جناب آقای استاندار، برادر عزیز! در اکثر روستاهای ما مردم آب آشامیدنی سالم و بهداشتی ندارند. ما قرار بود به 675 روستا گاز برسانیم ... چه شد؟ یا چرا تولید آبزیان ما سیر نزولی طی می کند؟ از ماهی – میگو و خاویار گرفته تا عدم استفاده ی درست از آب بندان ها و گرفتاری صیادان و پره داران که دل آدمی سنگ هم اگر باشد از وضعشان به درد می آید.
برادرم! البته از جزئیات مشکلات کشاورزان که می دانم خوب می دانید امسال چه بلایی سرشان آمده؛ از کمبود علف کش گرفته تا سم دفع کرم ساقه خوار برنج بلایی بود که به سر کشاورز آمد و هم در تأمین کود و آب مشکلاتی داشت. بانک کشاورزی هم انگار از مال خالصه ی پدرش به این کشاورزان زحمتکش وام می دهد که چنین منت هایی بر سرشان می گذارد. در کنار اینها از مشکلات و از بیماریهای صعب شان هم باید گفت: از بیماریهای رماتیسمس گرفته تا الخ. اگر کشاورز چاره ای داشته باشد، قطعاً کشاورزی نمی کند. چون هیچ کجای دنیا اینچنین بلایی بر کشاورز نازل نمی شود. وقتی به اکثر روستاهای شهرستان رشت می روم خدا شاهد است که از دیدن کشاورزان خجالت زده هستم. چه جوابی برایشان داریم؟ شما خوب می دانید که کشاورزی به هیچ وجه صرفه اقتصادی ندارد و هرچه نعمت بوده به نقمت تبدیل شده و هرچه فرصت بوده برای ما به چالش تبدیل شده است. این از کشاورزی عمده ی ما که برنج کاری است.
آیا اگر خسارت وارده ی امسال به کشاورزان مشمول استفاده از حق بیمه نمی شود، باید چه چاره ای اندیشید و چگونه از این حق بهره جست؟ آیا نمی شود بدیهی کشاورزان را استمهال نمود یا حق آب کشاورزی آنان را نگرفت یا نیم بها اخذ کرد و سایر خدمات؟ بقیه هم همینطور است. مثلاً ما هفت هزار تن پیله ابریشم تولید می کردیم، رسید به ششصد تن. هفتاد تن صید کیلکا داشتیم رسید به سه تن. پنبه و دانه های روغنی و چای و مشکلات گلخانه داران بماند.
برادرم! البته حق با شماست : ((وقت برای پرداختن به اختلافات نداریم)) وقتی حدود 2000 بیمار سرطانی گیلانی فقط پیش من پرونده دارند؛ بماند بیماری های خاص دیگر همچون هموفیلی، تالاسمی و بیمارانی که برای پرداخت حداقل هزینه برای شیمی درمانی ماندند و بیماران عفونی و بیماران روانی که با مشکلات دست و پنجه نرم می کنند و خانواده هایشان چه اشک ها پیش من روسیاه نمی ریزند.
برادرم! احساس شرمساری می کنم که این همه مشکلات را ببینیم و وقت برای اختلافات بگذاریم. مگر نمی بینیم چه تعداد مددجوی کمیته ی امدادی داریم یا مددجویای روستایی که بیمه ی خدمات درمانی آن ها هم مشکل دارد؟ یا دفترچه های بی خاصیت روستایی و انسان های شریفی شرمنده ی خانواده شان می شوند؟ اضافه کنید خانواده هایی که مشکلات اعتیاد را هم باید به دوش بکشند؛ این همه آسیب های اجتماعی، از خودکشی گرفته تا طلاق و از هم پاشیدگی خانواده های شریفی که من و شما در واقع – بنا به گفته ی حضرت امام(ره)- خادم آنها هستیم، در گیلان داریم، آنوقت به دنبال تخریب همدیگر هستیم. من مقصر هستم. اگر من به وظیفه ی خودم درست عمل می کردم کار به اینجا نمی کشید. وقتی طی یک سال در روستای خودم 3 مورد قتل اتفاق می افتد امنیت روحی از مردم سلب شده که باید پاسخگو باشیم.
برادر عزیز! از کجای گیلان بگویم؟ همه ی روستاهای رشت را دیده ام و با دقت مورد بررسی قرار داده ام. اکثر کشورهای بزرگ دنیا را هم دیده ام و شما هم خوب می دانید که گیلان همه ی نعمت ها را دارد، اما ما نتوانستیم درست از آنها بهره برداری کنیم. شما می فرمائید : ((ما فرش جلوی پای سرمایه گذار پهن می کنیم)) ولی چرا سرمایه گذاران ما همه ناراضی هستند؟ دیگر مردم باور ندارند.
مشکلات برق گیلان، محیط زیست گیلان، از شهر رشت تا حاشیه شهر رشت (مثل فخب در بخش مرکزی و کنار شهر رشت که همه نوع آلودگی در رودخانه هایش پیدا می شود) و یا آلودگی زباله ی سراوان که همچنان مشکل آفرین است. مشکلات ورزش گیلان هم، با این همه استعداد (خصوصاً ورزش های بومی محلی) خود حکایتی طولانی است که بماند.
بنده به عنوان یک عضو هیئت علمی دانشگاه هروقت به دانشگاه های دولتی و خصوصی گیلان می روم دلم می گیرد که چرا باید این همه مشکلات داسته باشند؟ برادر خوب! می دانید چرا؟ چون به جای اینکه وقت بگذاریم و به رفع مشکلات بپردازیم، وقت خود را برای اختلافات بی خودی می گذرانیم. ما می دانیم شما یک روزی آمدید و یک روزی هم خواهید رفت؛ اما ((چرا عده ای چهره ی زیبای گیلان را با ناخن های منافقانه ی خودشان خدشه دار می کنند؟))، این همان حکایت نگرانی های مردم گیلان است که ((گیلانی ها از همدیگر حمایت نمی کنند و گیلانی ها به جای اینکه دست همدیگر را بگیرند، آن را پس می زنند)) گیلانی ها با هم همدل نیستند که دلیل صحت و سقم آن خاطرات خودمان بعد از انتخابات ریاست جمهوری است. نمایندگان یکی از استان ها 40 وزیر از استان خودشان به رئیس جمهور معرفی کردند، ولی ما حتی روی یک نفر از گیلانی ها هم نتوانستیم به توافق برسیم! مثال های دیگر بماند.
البته شما واقفید که همیشه روی دو چیز تأکید داشتم : یکی اینکه ما گیلانی ها باید به این باور برسیم که می توانیم و دیگر اینکه باید همدل و هم جهت باشم. انتقادی که اکثر مردم از ما دارند این است که : چرا از گیلانی و بومی بیشتر استفاده نمی کنید؟ صد البته منکر زحمات غیر بومی ها در استان نیستیم ولی استفاده و بهره مندی از نیروهای برجسته و کارآمد گیلانی باید در الویت باشد و این مهم همیشه مورد تأکید اینجانب بوده است، ولی نمی دانیم مشاورین شما چه کسانی هستند و یا چرا مشورت نمی کنید؟ و چرا تصمیمات مهم پشت درب های بسته گرفته می شود؟ درحالی که این همه دین مبین اسلام بر مشورت تأکید دارد.
برادرم! شما به عنوان یک استاندار با تجربه ی بومی بفرمائید تیمی که برای استان گیلان تعریف شده، چه تیمی است؟ آیا اعضای این تیم همگون هستند؟
نقص افراد را چه کسی باید مشخص کند و چقدر افراد به وظایف خودشان عمل می کنند؟
ما الآن سفر سوم استانی رئیس جمهور محترم را پیش رو داریم. چرا بسیاری از مصوبات سفر اول و دوم تحقق پیدا نکرده است؟
چند بار با هم برای رفع مشکل راه آهن قزوین-گیلان و باقیمانده ی بزرگراه منطقه ی رودبار، گاز و برق و آب (خصوصاً پروژه های فاضلاب بانک جهانی و کلان شهر شدن رشت)، قطار شهری، کشاورزی و ... به وزارت خانه ها رفتیم؟ البته طی دو سال اخیر زحمات زیادی کشیده شده است و بنده واقف به زحمات همه ی مسئولین استانی هستم که جای تقدیر و تشکر دارد؛ ولی برادر من! فقط می خواستم بگویم : با این مشکلاتی که در گیلان داریم واقعاً وقت پرداختن به اختلافات را نداریم.
شاید شما و یا کسی که این نوشته را بخواند، تمایل پیدا کند برای من جوابیه ای بنویسد؛ اما من خودم می گویم : همه ی ما مقصریم؛ نیاییم همدیگر را متهم کنیم. به جای اینکه وقت خود را صرف پرسش و پاسخ های اختلاف برانگیز تلف کنیم، بهتر است فکر کنیم : چه کار کنیم که در آینده نزد خدای متعال و شهیدان والا مقام و مردم عزیز استان گیلان سرافکنده و شرمنده نباشیم؟
من الله التوفیق.
برادر شما – تأمینی
نماینده مردم فهیم شهرستان رشت و حومه در مجلس شورای اسلامی
و عضو کمیسیون بهداشت و درمان